Op 11 november kwam Sint Maarten weer langs in Ieper om speelgoed rond te brengen en ook deze keer heeft hij oma en opa Ieper niet links laten liggen. Emma kreeg het langverwachte balletpakje, en voor Arne’s eerste Sint waren er een paar mooi auto’s (en van de weinige speelgoedartikelen die Emma nog niet heeft). Iedereen tevreden dus!
Emma is nog altijd in de wolken met haar nieuwe broertje maar soms is het ook eens leuk om iets te doen zonder Arne, bijvoorbeeld samen met papa naar de Studio 100 show ‘Plop en het circus’. Op 4 november was het zover, met zijn tweetjes naar Oostende om te gaan genieten van de grappen en liedjes van Plop en co. Het verhaal leek Emma niet zo veel te boeien maar de liedjes daarentegen waren telkens opnieuw een success, en dankzij onze plaatsen op het einde van de rij was de middengang al snel omgetoverd tot dansvloer. Na de show nog even handjes schudden met clown Popov, Kwebbel en natuurlijk favoriet Klus en de namiddag was geslaagd – een kort bezoekje aan het strand maakte het alleen nog maar beter.
Na een aarzelend begin loopt de borstvoeding bij Arne al lekker vlot, maar met de pijnlijke overschakeling op de fles bij Emma nog vers in het geheugen vonden we het toch geen slecht idee om Arne al van vroeg af aan kennis te laten maken met deze rubberen borstvervangers. En tot onze grote verbazing was het direct prijs, het volledig flesje ging vlot binnen (al was het nog niet helemaal geoeg om de grote honger te stillen). Experiment geslaagd!\r\n\r\n
Het was een druk weekend voor Arne, op zaterdag was er het jaarlijks etentje met de familie Mesdom, en op zondag was het dan bijeenkomst van de familie Toye in Ooigem. Een leuke afwisseling dus want in plaats van te pendelen tussen het park, mama’s armen en papa’s armen kon Arne gezwind flaneren tussen een weelde van vrouwenarmen. Hij was er zichtbaar van aan het genieten…\r\n (meer lezen & foto’s bekijken)
De laatste weken zijn we natuurlijk ten volle bezig geweest met de komst van kleine Arne maar daarnaast is onze bouw ook nog volop bezig, en om er voor te zorgen dat we tegen het eind van het jaar zouden kunnen verhuizen was het hoog tijd om de keuken te gaan vastleggen. Wij dus samen met Arne naar Gent, en blijkbaar vindt hij het keuken-shoppen best wel leuk, gedurende vier uur lag hij lekker te slapen in de maxi-cosi en draagmand. Tzal binnen een paar jaar geen waar meer zijn…\r\n\r\n
Na enkel rustige dagen thuis hebben we dit weekend de eerste uitstapjes met Arne gemaakt. Op vrijdag mocht hij al mee grote zus gaan ophalen op school (hij had al onmiddellijk veel aantrek van de juffrouwen) en op zaterdag werd hij voorgesteld aan de vrienden op het jaarlijks weekend-zonder-kinderen (dat voor ons dit jaar beperkt bleeft tot enkele uren).\r\n (meer lezen & foto’s bekijken)
Een leuke verrassing vandaag toen Emma thuis kwam vandaag, ze had samen met haar klasgenootjes een mooi welkomstgeschenk gemaakt voor Arne – perfekt om het park mee te versieren. Het resultaat zie je hieronder.\r\n
Na een verblijf van vijf dagen in het ziekenhuis is het zover: Arne mag naar huis!\r\n\r\nNa de laatste controle van de dokter (alle is prima) mag papa de auto inladen en kan Arne zijn maxi-cosi in. Het is lekker fris buiten maar veel last heeft hij daar niet van, Arne slaapt als een roos. Eens alles weer op zijn plaats staat thuis komt Emma van school en is ons gezinnetje compleet.\r\n\r\n (meer lezen & foto’s bekijken)
Nog maar pas op de wereld wordt Arne al geconfronteerd met dat moeilijke vraagstuk: wanneer is het dag en wanneer is het nacht? Net als zijn grote zus lijkt Arne zicht daar nog wel enigzins in te vergissen, want na een toch wel rustige namiddag was zijn eerste nacht erg druk met heel veel voedingen en tussendoor volle pampers en als afwisseling ook nog eens praktijkles in ‘waarom pampers verversen bij jongens moeilijker is dan bij meisjes’ (voor zij die geen jongens hebben: het heeft iets te zien met rondslingerende urinestralen). Gelukkig vond Arne het tegen 5 uur ’s morgens wel genoeg geweest zodat mama nog 3 uurtjes kon slapen.\r\n\r\n (meer lezen & foto’s bekijken)
Vandaag was het eindelijk zo ver! Eigenlijk was Arne voor dinsdag uitgerekend, maar aangezien hij absoluut geen zin had om dan al te voorschijn te komen mochten we vanochtend om half zeven ons aanmelden in de Sint Niklaas kliniek om hem een handje te helpen. Na een aarzelende start ging het plots heel snel (een beetje te snel voor onze gyneacologe die de show gemist heeft), en om 12u07 kon mama haar flinke zoon Arne in haar armen nemen. En mooie verschijning met zijn 3,51kg en 52cm.\r\n\r\n (meer lezen & foto’s bekijken)